Onderzoekers wilde weten hoe Matthieu Ricard zou reageren op een zeer onplezierig gesprek. Als gelukkigste mens op aarde moest hij tegen een stootje kunnen. Zou hij nog zo rustig en gelukkig blijven tijdens een gesprek dat uit de hand liep? De onderzoekers zochten ze een zeer lastige / kritische professor en vroegen of hij mee wilde doen aan een wetenschappelijk experiment. De professor stond daar voor open. 

Het experiment

Het was een eenvoudig experiment. De professor ging een gesprek hebben met Matthieu Ricard. Tijdens het debat werden ze volledig gemonitord, zoals hartslag en neurologische waarden. De stelling van Matthieu Ricard was dat de professor er ook goed aan zou doen om z’n baan op te geven en monnik te worden. Let wel, dit was een zeer gewaardeerde professor van enorm aanzien. Hij zou het dus zeker niet eens zijn met de stelling. En, gezien zijn debatstijl, meer dan in staat moeten zijn om Ricard over de kling te jagen.

Aan het begin van het gesprek poneert Ricard zijn stelling en de professor is direct geïrriteerd. Er is totaal geen empathie voor wat Ricard zegt en de professor hakt erin. Redelijke en onredelijke argumenten gebruikend. De hartslag van de prof is op dat moment zeer hoog en z’n andere waardes duiden ook op een behoorlijk niveau van stress. 

Maar Ricard blijft zeer kalm, geeft z’n mening en luistert naar wat de professor te zeggen heeft. Oftewel, hij reguleert zijn emoties en bedwingt reacties die alleen maar olie op het vuur gooien. Ze geraken, na de eerste heftige fase, al snel in een gesprek over de nadelen en de voordelen van zo’n stap. Na ongeveer vijftien minuten is de professor compleet rustig, al z’n waardes zijn volledig normaal. Op het moment dat er een einde wordt gemaakt aan het gesprek door de onderzoekers, wil de prof graag doorgaan met het gesprek. 

Slechte gesprekken omdraaien met Communicatie is Alles 

De emotionele rust en niet reageren op elke uitlating van de andere persoon, helpt in dit soort gevallen natuurlijk zeer.  Zo kwam het gesprek, ondanks een paar gespannen eerste minuten, toch tot een harmonieus einde. Dit toont aan dat een goed werkend linkerkant van de prefrontale cortex zeer belangrijk is.  Die helpt om jezelf rustig te houden en goed te functioneren in een lastig gesprek. Dit noemen we ook wel cognitieve controle.

Daarnaast toont het aan, dat wanneer slechts één iemand in een gesprek die vaardigheid heeft, je een explosief gesprek alsnog tot een goed einde kunt brengen. Al sta je recht tegenover elkaar wat betreft je mening, het hoeft niet te eindigen in een breuk. Je hebt veel invloed op de andere persoon als je rustig kunt blijven. En zelfs één persoon die rustig blijft, maakt dus al een groot verschil.

In de lessen van Communicatie is Alles worden de vaardigheden getraind om de rust te bewaren in een gesprek. Als eerste door leerlingen, leerkrachten en ouders bewust te maken van de werking. Daarnaast door ze te laten trainen hoe het voelt. Bijvoorbeeld als de ander niet luistert of juist boos reageert. Hoe ga je daarmee om? Wat kun je doen om dit om te draaien?